جایگاه و الگوی زن مسلمان در اندیشه امام راحل

نویسنده:آیت الله ابراهیم امینی

از منظر امام راحل، نماد ارزشمند و بسیار روشن زن در جامعه اسلامی، زنی است که در براندازی رژیم شاه و پس از آن در مراحل تصویب و تثبیت جمهوری اسلامی نقش ارزنده داشته است.

الگوی زنان از دید امام

الگوی زنان از دید امام از منظر رهبر فقید انقلاب، حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها)و نیز حضرت زینب(علیه السلام)الگوهایی برازنده و فراگیر هستند، که زنان مسلمان باید در تمام زمینه‏ها از آنان پیروی کنند، زیرا آنان کسانی‏اند که هویت انسان در آنها جلوه‏گر است. آنها زنانی هستند که افتخار خاندان وحی‏اند و چون خورشیدی بر تارک اسلام می‏درخشند. حضرت زهرا(س) زنی است که فضایل او هم‏تراز فضایل بی‏نهایت پیغمبر اکرم(ص) و خاندان عصمت و طهارت(ع) است. زنی که هر کس، با هر بینش، در باره او گفتاری دارد، ولی از عهده ستایش او برنیامده است.

زن و فعالیتهای سیاسی ـ اجتماعی

امام زنان و بانوان ایران را شیردلانی می‏داند که با همت والایشان اسلام از قید اسارت بیگانه بیرون آمده است. ایشان بانوان را خواهرانی محترم، عزیز و شجاع می‏داند که دوشادوش مردان پیروزی را برای اسلام بیمه کرده‏اند. امام از تظاهرات پرشور و پشتیبانی زنان از اسلام، که با فرزندان خردسال خود به خیابانها آمده‏اند، تشکر می‏کند و آرزو دارد خداوند و امام عصر(ع) از آنان راضی باشند. امام خمینی، زنان را رهبر نهضت و خود را دنباله‏رو و خدمتگزار بانوان می‏داند.. امام، بویژه بانوان و همسران منتسب به بیوت علما و فضلا را شایسته حفظ اهداف اسلام می‏داند و آنان را همچون بیت نبوت می‏انگارد.

رهبر انقلاب معتقد است: زنان در نهضت سهم بسزایی داشتند و در همه جا کمک کردند و پیشوا بودند و موجب تقویت قدرت مردان شدند. امام اذعان می‏دارد زن باید در مقدرات اساسی مملکت دخالت کند، و عنایتی که اسلام به زنان دارد، بیشتر از عنایتی است که به مردان دارد. امام، حق زنان را در نهضت بیشتر از مردان می‏داند.

وی حضور و دخالت زنان در امور سیاسی را لازم می‏داند و معتقد است: برای حفظ جامعه این امر واجب است. امام این اعتقاد را برگرفته از اسلام می‏داند و می‏فرماید: «زنها هم باید در فعالیتهای اجتماعی و سیاسی، هم دوش مردها باشند .رهبر انقلاب آگاهی و نظارت زنان در امور اجتماعی و سیاسی را لازم می‏داند و از آنها می‏خواهد در این مسایل اظهارنظر کنند. امام خمینی به زنان ایران افتخار می‏کند، زیرا آنها بزرگوارانه در مقابل رژیم ستمکار سابق و پس از آن در مقابل ابرقدرتها و وابستگان آنان در صف اول ایستادگی و مقاومت کردند؛ آنچنان که در هیچ عصری چنین مقاومت و شجاعتی از مردان ثبت نشده است.

امام فداکاری زنان بزرگ ایران در جنگ تحمیلی را اعجاب‏آمیز می‏داند و قلم و بیان را از ذکر آن ناتوان، بلکه شرمسار توصیف می‏کند.ایشان از زنان می‏خواهد مردان و دولتمردان را هدایت و نصیحت کنند و ناصحان خوبی برای جامعه باشند.

امام معتقد است زنان در انتخاب فعالیت و سرنوشت و همچنین پوشش ـ با رعایت موازینی ـ آزادند. ایشان ملتی را که بانوانش در صف مقدم برای پیشبرد مقاصد اسلامی‏اند، آسیب‏ناپذیر می‏داند. ملتی که بانوانش در میدان جنگ با ابرقدرتها و مواجه شدن با قوای شیطانی، قبل از مردها حاضر شده‏اند، پیروز خواهد شد. ملتی که شهید ـ هم از بانوان و هم از مردان ـ دارد و مردان و زنانش شهادت را طلب می‏کنند، آسیب‏ناپذیر خواهد بود.

بانوان و مسایل علمی ـ فرهنگی

امام خمینی، فهم مسایل و رشد بینش ملت را می‏ستاید و زنان را که در گذشته از همه حقوق اجتماعی محروم بودند، ولی اکنون بحمداللّه‏ به گونه شایسته و با حفظ موازین شرعی وارد و آگاه به مسایل علمی ـ فرهنگی گردیده‏اند و دارای درس و تبلیغاتند، شایسته چنین وضعی می‏داندایشان معتقد است تعلیم و تربیت و تبلیغ بانوان، امری است که در انقلاب تحقق یافت، و گرنه برای بانوان هیچ حقی قایل نبودند که حتی در مجمعی ده نفره وارد شوند و مسأله علمی یا عقیدتی بگویند، ولی اکنون با حفظ موازین اسلامی می‏توانند در همه جای کشور و خارج از آن تبلیغ کنند.

زن و مسایل اخلاقی ـ تربیتی

امام، خیرخواه بانوان است و نمی‏خواهد آنان به فساد کشیده شوند و ملعبه و بازیچه دست جوانهای اراذل باشند. امام توصیه می‏کند زنان از راههای انحرافی، که جوانان را به فساد می‏کشاند برگردند. ایشان زن را مبدأ همه سعادتها و خیرها می‏داند و معتقد است: زن، انسانی بزرگ و مربی جامعه است.

الگوی فرهنگی

کسی که در این زمینه می‏تواند اسوه و نمونه باشد، باز سیده نساء دو عالم است. او است که دانشمندی والا است و دارای مصحفی است که پیام وحی در آن است. اگر تناسب روحی آن حضرت و جبرئیل ـ که روح اعظم است ـ نبود، هیچ گاه بانویی شرافت دریافت پیام غیبی را نداشتگاه باب شهر علم (امیر مؤمنان(ع)) برای اثبات سخن خود به گفته‏های فاطمه استشهاد می‏کرد،زیرا سخنان وی برگرفته از نور علم بود. روایت کرده‏اند:

روزی زنی خدمت ایشان رسید و سؤالاتی چند ـ پشت سر هم ـ پرسید. گستره سؤالات وی چنان بود که خود شرمنده و خجل شد؛ مبادا دختر پیامبر اسلام را خسته و به زحمت انداخته باشد! از این‏رو درنگ کرد و گفت: بیش از این شما را به زحمت نمی‏اندازم. حضرت فرمود: من از طرف خدا مأمورم به پرسشهای تو پاسخ گویم و برای هر جواب مزدی از خدا بگیرم که اگر بین زمین و آسمان را پر از مروارید کنند، باز آن مزد و پاداش پرارزش‏تر است.